สุดท้ายที่เราต้องลา บอกเลยนะต้องทำให้ดี

ลองยืนยิ้มและจ้องมองดูกับต้วเองหน้ากระจกนี้

อาจจะมีผู้คนมากมาย วันที่เรานั้นต้องลาไป

หากว่าเค้านั้นเห็นน้ำตา ก็คงคิดกังวลในใจ

ถ้าพูดคำว่าลาในตอนนี้ เราจะไม่ได้เจอกัน

ถ้าพูดว่าจากนี้ ไว้เจอะกัน สักวันก็คงจะได้เจอ

ด้วยอายุที่มีมากกว่า แต่พึ่งพาไม่ค่อยได้เลย

อยากจะขอโทษนะที่เคยได้แต่รบกวนไปมากมาย

แต่อย่างนั้นฉันเป็นฉันเอง นานแค่ไหนไม่เคยหายไป

และยังคิดถึงเธอเสมอ ยังคงมีเพียงเธอในใจ

ความทรงจำวันนั้น จะเมื่อไร อ่อนโยนลึกซึ้งมากมาย

อนาคตจากนี้ จะเมื่อไร ต้องอยู่คนเดียวไม่มีใคร

ที่ตรงนี้ จะเธอหรือว่าใครก็ตาม

ในไม่ช้า ถึงเวลาก็ต้องไปทั้งนั้น

แม้จะไปไกล แม้จะอยู่ไหน

ฉันก็จะเฝ้ามองดูอยู่ไกล ๆ

ถ้าพูดคำว่าลาในตอนนี้ เราจะไม่ได้เจอกัน

ถ้าพูดว่าจากนี้ ไว้เจอะกัน สักวันก็คงจะได้เจอ

เรื่องราวของวันนี้ ไม่ลืม ไม่ว่าจะนานแค่ไหน

เฝ้ารอนับจากนี้ ฉันมั่นใจจะกลับมาเล่าให้ฟังกัน

Lalala...